Pierwszą decyzją jest ustalenie, czy chcesz aby twoja winorośl produkowała owoce czy po prostu chcesz wykorzystać ją jako bylinę okrywową koło domu do celów ozdobnych. Twoje podejście do zarządzania nią będzie się różnić w zależności od twojej decyzji. Winorośl uprawiana dla owoców żurawiny będzie wymagała dużo więcej czasu i energii z Twojej strony, niż opcja okrywowa.
Dla tych, którzy chcą uzyskać przyzwoitą ilość owoców żurawiny:
Będziesz najprawdopodobniej potrzebował obsadzić dość dużą powierzchnię, aby to się opłaciło.
Będziesz musiał monitorować problemy szkodników.
Będziesz musiał zarządzać winoroślą tak, aby zapobiec zimowym obrażeniom.
Będziesz musiał chronić ją wiosną przed uszkodzeniem przez przymrozki.
Musisz upewnić się, że masz owady zapylające, które będą zapylać kwiaty.
Decyzja ta idzie ręka w rękę z przeznaczeniem winorośli. Jeśli potrzebujesz roślin do pokrycia gruntu, odniesiesz sukces na małym obszarze.
Jeśli chcesz owoce, ile chciałbyś zbierać? Ogólną wskazówką, byłoby spodziewać się około 1 kg – 1,5kg owoców na każdy 1m2 uprawy (0,1 ha ~ 1 tona do 1,5 tony). Przy założeniu dobrej kolonizacji ziemi pędami owoconośnymi, o gęstości około 400-600 pędów / 0,5m2 (zależy od odmiany) oraz dobrym zapylaniu kwiatów. Jeśli którykolwiek z tych czynników jest naruszony, będziesz potrzebował większego obszaru do produkcji owoców, którą chcesz uzyskać.
Jeśli planujesz plantację na większą skalę (10 arów=0,1 ha lub więcej), warto pomyśleć o zainstalowaniu systemu nawadniającego.
Żurawina jest z tej samej rodziny, co borówka amerykańska, azalie i rododendrony (różaneczniki). Są to rośliny kwasolubne. Winorośl żurawiny rośnie najlepiej, jeśli pH gleby jest mniejsze niż 5. Rośnie ona dobrze na różnych glebach, ale wymagane jest aby gleba była dobrze odwodniona (melioracja, drenaż). Wbrew wrażeniu wielu ludzi o żurawinie, roślina ta nie znosi nadmiaru wody w okresie wegetacji, dlatego latem poziom wody gruntowej nie powinien być wyższy niż 30 cm od powierzchni gleby. Przed realizacją projektu uprawy winorośli, należy sprawdzić pH gleby i być pewnym, że gleba jest przepuszczalna i nie tworzą się na niej kałuże.
Zależy to od testu glebowego. Jeśli pH jest zbyt wysokie, trzeba będzie dodać siarki do zakwaszania gleby. Należy pamiętać, że być może będziemy dodawać ją co roku (w zależności od tego jak daleko powyżej pH 5 jest gleba). Również trzeba będzie robić testy gleby co kilka lat, żeby upewnić się, że gleba pozostaje we właściwym zakresie pH. Testy glebowe są niedrogie i łatwe do zrobienia.
Zobacz https://www.schr.gov.pl/ .
Jeśli gleba jest słabo przepuszczalna, trzeba będzie dodać materiały takie jak piasek, który pomoże z odwodnieniem. Jeśli gleba zawiera dużo mułu i gliny i nie jesteś skłonny do poświęcenia czasu, energii i pieniędzy, aby przystosować glebę, winorośl żurawiny może nie być najlepszym wyborem do uprawy.
Jeśli woda, która zostanie wykorzystana do podlewania jest zasadowa, uprawa żurawiny będzie bardzo trudnym zadaniem. Woda alkaliczna będzie stale doprowadzić pH z powrotem do zakresu podstawowego (powyżej w którym żurawina dobrze rośnie). Musisz upewnić się, że woda którą będziesz podlewał winorośl nie jest alkaliczna i ją przebadać, jeszcze przed jej posadzeniem.
Winorośl żurawiny musi doświadczyć pewnej ilości niskich temperatur w okresie zimowym, które pozwolą jej "zresetować swoje zegary". Nie potrzebuje ona mrozu ale około 3 miesięcy temperatur, które konsekwentnie mieszczą się w zakresie 0-8 °C.
Choć winorośl żurawiny potrzebuje trochę zimna, aby dopełnić cykl swojego życia, surowe warunki mogą jej zaszkodzić i spowodować spadek liści na wiosnę i obumarcie pędów. W celu ochrony przed niekorzystnymi zjawiskami zimowymi (duże mrozy i suche wiatry), należy zapobiec odwodnieniu (utracie wody) roślin. Można to zrobić poprzez ich zalanie wodą lub przez okrywanie, np. gałązkami sosny, agrowłókniną. Pokrywa śnieżna również spełnia to zadanie.
Jeśli chcesz zalać winorośli (podejście jest to zalecane tylko w przypadku sadzenia dość dużego obszaru), wiąże się z dużym zapotrzebowaniem na wodę w zależności od wielkości posiadanego areału. można wybudować zamknięcie z pojedynczych drewnianych desek (lub innych odpowiednich materiałów) lub zrobić wał wokół plantacji jak to ma miejsce w gospodarstwach komercyjnych.
Wiele szkodników może zmniejszyć wydajność żurawiny. Bezpośrednie szkodniki, takie jak gąsienice, motyle Sparganothis, żuczki, wołki żurawinowe i patogeny grzybowe, które powodują gnicie owoców, mogą być problematyczne. Musisz zapoznać się z potencjalnymi szkodnikami, które mogą znajdować się w danym obszarze i monitorować plantację pod kątem uszkodzeń.
Przy zakupie sadzonek ukorzenionych, zalecane jest sadzić jedną sadzonkę na 30 cm kwadratowych (30cm x 30cm). Można sadzić gęściej, ale to zwiększy koszty. Minimalny zalecany rozstaw to 50cm x 25cm (rządki co 50cm, a w rządku sadzonka co 25 cm). Przy tych rozstawach, rośliny ładnie pokryją glebę w ciągu 1 do 2 lat. Ukorzenione sadzonki są zwykle rozmnażane w doniczkach o różnej wielkości komórki, należy zwrócić szczególną uwagę nie na długość pędu, a na wielkość korzenia, bo to od niego zależy szybkość dalszego rozwoju rośliny. Podczas sadzenia nie ma potrzeby umieszczania nawozu w otworze, jeżeli korzenie są duże. Więcej na https://zurawina24.pl/uprawa-zurawiny
Jak w przypadku każdej rośliny wieloletniej, sadzenie najlepiej przeprowadzić, gdy stres klimatyczny jest najmniejszy. Dobrym miesiącem na sadzenie żurawiny jest maj. Noce są chłodne, ale nie są na tyle zimne, aby spowodowały uszkodzenia roślin. Natomiast dni są zwykle wystarczająco ciepłe, aby umożliwić pewien wzrost korzeni przed letnimi temperaturami. Należy próbować sadzić rośliny do połowy czerwca, późniejsze wysokie temperatury sprawiają, że podlewanie i przyjmowanie roślin jest o wiele trudniejsze.
Podlewać należy codziennie, ale nie nadmiernie, przez około 1-2 tygodnie rośliny się przyjmują (pokazując jakiś nowy wzrost pędu), a następnie wydłużyć interwał co kilka dni, w zależności od potrzeb. Żurawina potrzebuje świeżej wody.
Nawozić należy co 2-3 tygodnie (zwłaszcza w pierwszym roku), przy zastosowaniu dawki azotu około 5-10 kg/ha za każdym razem. Nawożenie należy zakończyć w połowie sierpnia. Do połowy lata, wzrost pędów powinien wynieść 15-50 cm (jeśli sadzonki zostaną posadzone późną wiosną). Mniejszy wzrost winorośli nastąpi jeśli sadzimy ją latem. Gdy gleba całkowicie pokryje się pędami żurawiny (2-3 lata), należy zmniejszać dawkę nawozu (dążyć do 25-40 kg / ha azotu rocznie).
Zwalczanie chwastów należy przeprowadzać ręcznie, aby umożliwić wzrost winorośli żurawiny. Zastosowanie oprysku chemicznego, może wstrzymać rozwój rośliny nawet na 2 tygodnie.
Najprawdopodobniej zobaczysz kwiaty i otrzymasz kilka owoców w roku sadzenia, a zdecydowanie więcej owoców będzie w drugim roku (nawet jeśli intencją dla winorośli jest okrycie gleby). Produkcja owoców będzie zależała od liczby owadów zapylających, które odwiedzają kwiat. Kwiaty dobrze zapylają się pyłkiem tej samej odmiany. Lecz krzyżowe zapylenie pyłkiem odmiany innej, korzystnie wpływa na wielkość i jakość plonu. Jeśli masz własną hodowlę pszczół miodnych lub w pobliżu istnieją populacje rodzimych zapylaczy (trzmiele, murarka ogrodowa), produkcja owoców będzie wyższa.
Obfitość azotu sprzyja wzrostowi pędów wegetatywnych (płożących). Zatem, należy użyć większej ilości azotu rocznie, jeśli twoim celem jest wyłącznie utrzymanie pokrycia gruntu, a stosowanie mniejszych ilości, jeśli starasz się produkować owoce.